30.3.11

Μια συμφωνία με τον διάβολο για την παιδεία

Ανοιχτή επιστολή από τον καθηγητή Βιοχημείας του πανεπιστημίου Brandeis, Gregory A. Petsko, προς τον πρόεδρο του αμερικανικού πανεπιστημίου State University of New York at Albany, George M. Philip, αναφορικά με την απόφαση του τελευταίου να καταργήσει όλους τους τομείς ανθρωπιστικών και κλασικών σπουδών του πανεπιστημίου, στις αρχές του ακαδημαϊκού έτους 2010/11.


Αγαπητέ πρόεδρε Φίλιπ,
Υποθέτω πως το τελευταίο πράγμα που θέλετε αυτή τη στιγμή είναι τα παράπονα κάποιου, που δε σχετίζεται με το πανεπιστήμιο, σχετικά με την απόφασή σας. Αν υποστηρίξετε πως δεν μπορώ να γνωρίζω πραγματικά όλες τις πτυχές του ζητήματος, από τη στιγμή που δεν έχω καμία σχέση με το State University, δε θα διαφωνήσω. Αλλά δεν μπορώ να αφήσω κάτι τέτοιο να περάσει έτσι, απλά, χωρίς να διατυπώσω τη γνώμη μου. Τουλάχιστον πιστεύω πως, όταν τελειώσω, θα είστε σε θέση να καταλάβετε το γιατί.

28.3.11

Historein 10 (2010) - History between Reflexivity and Critique


By focusing on “History between Reflexivity and Critique” in its tenth-anniversary issue, Historein aims to raise anew and to reassess themes that have been discussed in the last two decades within the various “post” agendas. Reflexivity and critique are examined in their historical, philosophical and political underpinnings in order to clarify concepts and themes. The ways perspectives are shaped and reshaped in history, the ways new questions are formed and processes of change are initiated are of particular importance and relevance.

6.3.11

Αντώνης Λιάκος - Εμπειρίες από μια πλατεία που συγκλόνισε τον κόσμο

Κάιρο, Φεβρουάριος 2011
Φύγαμε την Τρίτη το μεσημέρι για το Κάιρο, αν και όλοι, με όσους είχαμε συζητήσει προηγουμένως, είχαν προσπαθήσει να μας αποθαρρύνουν, επισημαίνοντας τους κινδύνους. Καταλαβαίναμε όμως ότι εκείνο που συνέβαινε τις τελευταίες δυο βδομάδες ήταν κάτι πολύ σημαντικό και θέλαμε να έχουμε την εμπειρία του. Στο δρόμο από το αεροδρόμιο στο κέντρο, υπήρχαν τανκς, αλλά πουθενά αστυνομία· μόνο στρατός. Η αστυνομία είχε εξαφανιστεί μετά την πρώτη μέρα. Η χώρα είχε παραλύσει. Σχολεία και υπηρεσίες, ακόμη και οι ακίνητες στο χρόνο πυραμίδες, όλα κλειστά.