Η διπλή κρίση και οι γεωπολιτικές
αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Σκοπός της ανακοίνωσης
είναι να εντάξω τις προτάσεις Διαμαντοπούλου
στα ευρύτερα ευρωπαϊκά και διεθνή
πλαίσια της νεοφιλελεύθερης μεταρρύθμισης
των Πανεπιστημίων. Η εξέλιξη αυτή που
ξεκίνησε σε ευρωπαϊκό επίπεδο με τη
«διαδικασία Μπολώνια» (1999) και τη
στρατηγική της Λισσαβώνας (2000), πρόσφατα
έλαβε πλανητικό χαρακτήρα με την ίδρυση
του “Bologna Policy
Forum” (2009) στο οποίο
συμμετέχουν ήδη πάνω από 70 χώρες απ’
όλο τον κόσμο με κεντρικό στόχο τη
διευκόλυνση της εξαγωγής της «παροχής
εκπαιδευτικών υπηρεσιών». Στην παρουσίασή
μου θα προσπαθήσω να συνδέσω την
οικονομική κρίση με την κρίση των
Πανεπιστημίων, θα αναφερθώ στην ευρωπαϊκή
εμπειρία, αναλύοντας τα ολέθρια
αποτελέσματα που έχει φέρει η διαδικασία
Μπολώνια ύστερα από 10 χρόνια εφαρμογής
της, αλλά και τις αντιδράσεις που
προκάλεσε στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Τέλος, θα εξηγήσω γιατί πολλοί καθηγητές,
ερευνητές και φοιτητές λένε ότι δεν
είναι αυτή η Ευρώπη που θέλουν, ούτε
είναι αυτό το Πανεπιστήμιο που θέλουν.
Αυτό που οραματίζονται είναι ένα άλλο,
νέο, Πανεπιστήμιο και μια άλλη «κοινωνία
της γνώσης». Ένα Πανεπιστήμιο που βλέπει
την εκπαίδευση σαν δημόσιο αγαθό και
όχι σαν εμπόρευμα, που θα έχει πλήρη
ακαδημαϊκή, διοικητική και οικονομική
αυτονομία, με κρατική χρηματοδότηση,
που δεν θα βλέπει τους φοιτητές σαν
«πελάτες» αλλά σαν ζωντανά κύτταρα της
πανεπιστημιακής κοινότητας, που θα
προσφέρει σταθερές και αξιοπρεπώς
αμειβόμενες θέσεις εργασίας στο προσωπικό
του, που θα στηρίζεται στη διεθνή και
διεπιστημονική συνεργασία και όχι στον
ανταγωνισμό, θα προωθεί μια οικουμενική
και απελευθερωτική γνώση και θα προάγει
την έρευνα προς όφελος της κοινωνίας
και όχι των επιχειρήσεων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου